5 t/m 8 sep: Kyoto

Jeuj het is weer tijd voor een citytrip! Deze week moest ik een dagje voor mijn werk naar Yokkaichi. Vanuit daar is het nog maar een klein stukje naar Kyoto, dus een perfecte aansluiting. Op woensdagavond kwam ik aan in mijn hotel. Beneden was een gezellige ruimte - beetje hostel-like - waar ik een drankje kon doen en ondertussen mijn plannen voor de dag erop uit kon zoeken. Ik besloot mijn eerste dag in Arashiyama door te brengen. De JR-trein bracht me er in een half uurtje. Toppunt van vandaag was het Arashiyama Monkey Park Iwatayama. Het betreft een klein parkje bovenop een berg (160m) waar veel apen rondlopen. De apen lopen in principe in het wild. Al zijn deze apen inmiddels behoorlijk tam door alle toeristen die ze dagelijks hier bezoeken. Ook zijn er enkele parkrangers die goed in de gaten houden dat de apen niet te dicht (<2m) bij de toeristen komen en dat er dus geen ongelukken gebeuren. Op het begin vond ik het wat eng omdat je nooit weet wat die wilde dieren bedoelen. Maar al die jonge aapjes bij mama aap op de rug waren ook echt heel aandoenlijk. En na een tijdje te zien dat ze je niet zomaar aanvallen, was ik al wel wat rustiger. Bovendien had ik net 20 min geklommen om hier te komen, dus ik was ook niet van plan direct weer terug te gaan! Maar het was echt heel leuk. Zo dicht op de apen kon je ze eens echt goed bekijken. Hoe ze aten, hoe ze elkaar aan het vlooien waren, hoe de jonkies schuilden bij hun moeder, etc. Een leuke ervaring.

Op mijn 2e dag besloot ik een fiets te huren. Kyoto staat bekend om de goede toegankelijkheid voor fietsers. Mijn eerste attractie van vandaag was een half uurtje fietsen: Fushimi Inari Taisha Shrine. Dit is dé bekendste trekpleister van Kyoto. Duizenden rode tori gates staan op het pad wat leidt naar de top van de berg (Mount Inari). Op het eerste deel is het filelopen tussen de vele toeristen, maar na een eerste klim haken de meesten weer af. Daarna kun je rustig de berg verder oplopen en af en toe wat foto's schieten van de rode poorten. Van de voorkant zijn de poorten strak rood geverfd, maar op de achterkant staat steeds een Japanse tekst. Wij toeristen vinden daarom de achterkant steeds het mooist. Al heb ik ooit begrepen dat die teksten commerciële bedrijven zijn die de tori gesponsord hebben.... 
Nadat ik mijn energie en vocht - want het is hier in Kyoto tegen de 37 graden - weer aangevuld heb met minimaal een liter water en een Okonomiyaki (Japanse pannenkoek - zie foto's) ging ik met de fiets Kyoto eens verkennen. Ik vond een mooie route langs de grote rivier die van Noord naar Zuid Kyoto loopt. In het Noorden van Kyoto maakte ik nog even een stop bij Ginkakuji Temple. De tempel zelf was eerlijk gezegd niet veel maar de tuin eromheen was wel erg mooi. En ook startte vanuit hier het Philosophers Path. Een rustig, autovrij paadje langs een klein riviertje waar je rustig kunt wandelen, hardlopen of fietsen.

In Kyoto is zo veel te doen dat ik ook op mijn 3e dag nog een volle agenda had. Vandaag eens de bus! Deze bracht mij onderaan de berg Kiyomizu, bekend van de Kiyomizudera Temple. Voor de tempel staan een paar enorme rode tori gates en shrines. Hierachter gaat de tempel schuil. Echter helaas staat de tempel in de stijgers.... Toch kon je deze als toerist nog wel gewoon bezoeken en ook de prachtige tuin eromheen. Bij het verlaten van het complex tref ik wat leuke, gezellige straatjes aan (Sannenzake en Ninenzaka). Hier staan nog veel houten huisjes in traditionele sferen en bevinden zich veel leuke souvenirwinkeltjes. Doordat ik hier iets te veel blij steken ben ik net te laat bij de grote Boeddha. Deze heeft net enkele minuten eerder (om 16u) haar deuren gesloten voor toeristen. Echter met haar lengte steekt ze ver boven het gebouw voor haar uit, dus ik heb nog wel even hoi kunnen zeggen en een fotootje kunnen schieten. Volgens mij gebeurde me 3 jaar geleden tijdens mijn Kyoto trip met Caroline exact hetzelfde. Ook toen heb ik haar enkel vanaf de parkeerplaats bewonderd omdat we er pas na sluitingstijd waren. Volgende keer beter dan maar! Ik geniet nog even in een park waar ik wat schaduw vind op deze hete dag, waarna ik om 17u richting een restaurant loop waar ik iets later een heerlijk stukje Wagyu biefstuk eet. Dit is sinds Kobe mijn favoriete vlees, en ook hier in Kyoto is het heerlijk.
Ik sluit de avond af met een bezoekje aan de Angel Library. Ik kwam deze tip tegen op facebook enkel maanden geleden. Dit is een geheim café. Om hier binnen te komen moet je een code vragen bij de chocolade shop. Hier werd ik meegenomen naar een deur vlak achter de winkel. Na het intypen van de code opende de deur en ging de kassière er weer vandoor. Op de muur stond een klok geprojecteerd en de trap was geheimzinnig verlicht. Onderaan de trap kwam ik in een klein gezellig cafeetje. Er was ruimte voor zo'n 20 bezoekers en het zat er al aardig vol. Op Facebook werd het omschreven als het Harry Potter café. Nu ben ik daar niet zo'n kenner van, maar het was een leuke sfeer. Mijn zitplaats had uitzicht op het riviertje dat langs het gebouw stroomde. Op het plafond waren schilderingen van engelen en het café was aangekleed met boekenkasten met daarin scheef staande boeken.

Op mijn laatste dag stonden er nog twee dingen op het programma: het Nijo kasteel en het Kyoto (trein)station. In het station is een skyway op de 11e etage waardoor je op een leuke manier het station van Oost naar West kunt oversteken. Ook heb je vanaf het dakterras een mooi uitzicht over de stad en dan vooral de Kyoto tower die op korte afstand van het station staat. Ook werd ik getrakteerd op wat vermaak van de Hawaaiaanse gemeenschap die een dansvoorstelling hield in het station. Niet veel later stapte ik de trein in om in 2,5 uur met de bullettrein weer terug in Tokyo te zijn. Uiteindelijk was het maar goed dat ik al wat eerder op de middag was vertrokken want ivm de tyfoon later die middag, reden er vanaf een uur of 17 die dag geen treinen meer. Zelf heb ik weinig van de tyfoon gemerkt behalve dat er die nacht enorme wind op de ruiten van mijn appartement stonden en de volgende dag de voetpaden bedekt waren met de bladeren en kleine takjes van de bomen.